آیا عسل را همراه موم مصرف کنیم؟
آیا عسل را همراه موم مصرف کنیم؟
از دیرباز تاكنون عسل طبیعی برای درمان بسیاری از بیماری ها مفید واقع شده است و نتایج حاصل شده نشان داده است كه به علت داشتن آنزیم دیاستاز و آنتی بیوتیك ضد میكروب می باشد. به علت داشتن آنتی اكسیدان‌های موجود در عسل این ماده خوراکی برای سلامت قلب و عروق بسیار مفید است.
یکی از فواید عسل طبیعی این است که از پوست محافظت كرده و به عنوان اکسیر ضد پیری معرفی می‌گردد. در برخی از اظهار نظرها در مورد عسل ادعا شده كه عسل خاصیت پاکسازی دستگاه گوارش را دارد و در کاهش عفونت‌های معده، به خصوص عفونت‌های ناشی از هلیكوباكترپیلوری مفید واقع می‌شود.
صمغ موجود در عسل از سفت شدن دیواره عروق جلوگیری می کند و حالت ارتجاعی آن را افزایش می‌دهد و با خون‌رسانی بهتر به مغز و اعصاب به افزایش حافظه و یادآوری بهتر كمك می كند.
در عسل‌هایی که فرآوری نشده‌اند در كنار موم ماده‌ای دیگر به نام ترموم نیز وجود دارد كه دارای خاصیت ضدقارچی و ضدسرطانی است و در برخی از كشورها تولید و عرضه‌كننده عسل از صمغ درختان جهت ساخت قرص و انواع كرم‌های پوستی و كپسول‌های آنتی بیوتیكو خمیر دندان استفاده می‌شود.
عسل پس از گرم شدن یا در معرض آفتاب قرار گرفتن خاصیت ضد میكروبی آن كاهش می‌یابد ، ولی گاهی اوقات احتمال آلوده شدن عسل طبیعی به اسپور عامل بوتولیسم وجود دارد و به همین دلیل مصرف آن برای كودكان زیر یك سال ممنوع می‌باشد. همچنین در عسل‌های تصفیه و پاستوریزه نشده دانه‌های گرده گل‌ها و گیاهان وجود دارد كه در برخی افراد كه زمینه آلرژی و حساسیت دارند، ممكن است ایجاد كهیر یا راش‌های پوستی، خس‌خس سینه و آسم كند.
این حالت‌ها در كودكان با وسعت و شدت بیشتری امکان دارد ایجاد شود و از همین رو بهتر است به كودكان زیر چهار سال عسل داده نشود. بهتر است بعد از سن چهار سالگی حتما عسل را به برنامه غذایی كودك اضافه نمائید.
در خاتمه یادآوری می شود عسل تصفیه نشده با موم حاوی مقدار كمی از ویتامین‌های B2 (ریبوفلاوین)، B1 (تیامین)، B5 (اسید پانتوتنیك)، B3 (نیاسین ، B6 (پیرویدوكسین) و اسید آسكوربیك (ویتامین C) و اسید كلوكورنیك می باشد و جداسازی موم (شان) از عسل با هر شرایطی موجب كاهش ویتامین‌ها و سایر تركیبات طبیعی آن می گردد.
خواندن مطالب زیر به شما پیشنهاد می شود:
